🔺اینروزها که ترامپ مشغولِ ارضای فتیشِ تعرفه است، از #فنتانیل نیز زیاد میشنویم؛ مخدری صنعتی با قدرتی پنجاه برابرِ هروئین و اثرات ویرانگر و جبرانناپذیر بر قوای روانی و فیزیکی. همزمان با حاد شدن روزافزونِ بحرانهای اقتصادی و اجتماعی، و تنها رها شدنِ افرادِ تیربارانشده با وام، قسط و بدهی در برهوتِ شهرهای نئولیبرال و ویرانههای همبستگی اجتماعی، گرایش و مصرف اینگونه مواد نیز افزایش مییابد.
برخلاف بازیهای زبانیِ شبهکنشگرانِ مجازی مبنی بر اینکه بحرانها، انسانها را بههم نزدیک میکنند، تحقیقات وسیع از جمله تحقیقات “کای اریکسون” نشان میدهند که “فجایع حاد، فقط فجایعِ مزمن را تشدید میکنند”، بهویژه در جهانِ ما که شکافهای طبقاتی پیشاپیش انسانها را منزویتر یا در تلفنهای هوشمند و توهمِ رابط، غرق کردهاند.
🔺اکنون طالبان تولید تریاک را تا ۹۵ درصد کاهش داده است و همین مسأله تاثیرات خود را بر تغییر الگوهای مصرف مواد مخدر در اروپا و گذاشته بیش از پیش نشان میدهد. یعنی در همان کشوری که بیست سال و صرف میلیاردها بودجه برای ریشهکنی تولید تریاک، فقط به رشد تولید و رسیدن سود افغانستان به بیش از ۶ میلیارد دلار در سال رسید.
🔺ترامپ در سخنان خود به دفعات بر محوری بودن نقش آمریکا تأکید میکند که از قضا تأکیدیست درست بهویژه اگر دریابیم که حتی همین فاجعهی فنتانیل و مخدرهای مرگبار صنعتی نیز چگونه با آمریکا پیوند خوردهاند.