⚫️طی هفتههای اخیر شاهد یکی از رذیلانهترین اشکال کشتار در غزه بودیم؛ جاییکه آمریکا و اسرائیل برای دور زدنِ کمکهای بینالمللی به گرسنگان، ایستگاههای تأمین غذا راهاندازی کردند ولی در عمل از این ایستگاههای بهظاهر بشردوستانه، برای اهداف نظامی استفاده کردند.
⚫️ طبق کنوانسیون چهارم ژنو، اسرائیل به عنوان قدرت اشغالگر وظیفه دارد تا تأمین و تسهیل دسترسی جمعیت غیرنظامی به مواد غذایی و تدارکات پزشکی را تضمین کند. اما با کمک آمریکا، سیستمی برای مهندسی کنترل بر مردم گرسنه و بیپناه غزه تأسیس کرده است که بهجای امدادگران بینالمللی از کهنهسربازان آمریکایی استفاده میکند و با استقرارِ دالانهای ویژه و محصور برای تشکیل صفوف غذا، با سهولت بیشتری جوانان را هدف قرار میدهد تا از جمعیتِ بالفعل معترض بکاهد. گزارشهای متعددی اثبات میکنند که به سربازان اسرائیلی دستور شده تا به دلخواه خود از میان گرسنگانِ ایستاده در صفوف غذا، افرادی را هدف قرار دهند.
⚫️ گزارشِ دانشگاه بنگوریون، تحلیلی دادهمحور از مجتمعهای جدید توزیع کمکها در غزه ارائه میدهد که از طریق نقشهبرداری دقیق فضایی، استدلال میکند که این تأسیسات نه آن تحول انسانیای هستند که ادعا میشود، بلکه ابزارهایی برای راهبرد نظامیاند که قوانین بینالمللی را زیر پا میگذارند. اما دادههای جمعیتی موجود در نقشههای این گزارش به فاجعهای بسیار بزرگتر اشاره دارند.
پیش از آغاز این درگیری، جمعیت نوار غزه تقریباً ۲٫۲۲۷ میلیون نفر بود. گزارش گارب نقشههایی را شامل میشود که برآوردهای ارتش اسرائیل از جمعیت باقیمانده در سه منطقه اصلی محاصرهشده را نمایش میدهد. طبق این آمار، جمعیت فعلی اینچنین شمارش شده است: شهر غزه: ۱ میلیون،المواسی: ۵۰۰ هزار و مرکز: ۳۵۰ هزار نفر.
⚫️محاسبهی ساده حقیقتی هولناک را آشکار میکند: ۲٬۲۲۷٬۰۰۰ منهای ۱٬۸۵۰٬۰۰۰ یعنی ۳۷۷٬۰۰۰ نفر که هیچ اثری از آنها نیست.
این رقم بیش از شش برابر آمار تلفات رسمی است که در گزارشهای رسانهای مطرح میشود. هرچند ممکن است برخی از این افراد در مناطق ویرانشده خارج از محاصره آواره شده باشند، اما ابعاد عظیم این اختلاف — که از ارزیابیهای جمعیتی خود قدرت اشغالگر استخراج شده — حیرتآور است. این نشانگر یک فاجعهی جمعیتی است؛ چه بر اثر تلفات مستقیم، چه گرسنگی یا بیماری؛ فاجعهای که بسیار فراتر از آن چیزی است که جهان تاکنون باور کرده است.
⚫️جنایات نازیها تنها بعد از سقوط نازیسم آشکار شد. اما حالا، صهیونیستها پیش چشمهای جهانیان در حال رقم زدند یکی از تاریکترین فصلهای تاریخ بشری هستند. شرمِ دوران ماست که قاطبهی قدرتهای جهانی نهتنها علیه این فاجعه نیستند بلکه تمامقد در حال دفاع از نسلکشی فلسطینیها هستند و همزمان خود را مدافع حقوق بشر مینامند.